قسمت جلویی ساق پا مستعد شکستگی های استرسی و سایر شرایط دردناک است. در دوندگان، شایع ترین علت درد ساق پا، سندرم استرس میانی تیبیا است که معمولاً به آن شین اسپلینت می گویند. این وضعیت و سایر علل بالقوه درد ساق پا در زیر توضیح داده شده است.

سندرم استرس میانی تیبیا (شین اسپلینت)
درد و حساسیت منتشر در داخل یا جلوی درشت نی (استخوان ساق پا) ممکن است ناشی از سندرم استرس تیبیا میانی باشد که معمولاً به عنوان شین اسپلینت شناخته می شود. همانطور که از نام پزشکی آن پیداست، این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که ساق پا به خوبی آماده نشده باشد و فشارهای مکرر و مزمن مانند شروع یک برنامه تمرینی جدید را تجربه کند.

بسیاری از متخصصان بر این باورند که ساق پا در اثر التهاب یا سایر آسیب های جزئی به عضلات ساق پا، تاندون یا درشت نی ایجاد می شود. در حالی که ممکن است ریشه دقیق درد مشخص نباشد، درمان این است: استراحت و یخ زدن دوره‌ای باید علائم را تسکین دهد.

شکستگی استرسی تیبیا
شکستگی استرسی درشت نی شایع ترین نوع شکستگی استرسی مرتبط با دویدن است. در بین دوندگان، زنانی که شاخص توده بدنی کمتر از حد متوسط ​​دارند، در معرض بالاترین خطر شکستگی استرسی تیبیا هستند.

شکستگی استرسی درشت نی یک ترک در ساق پا یا ساق پا است. به تدریج ایجاد می شود و معمولاً باعث درد عمیق در قسمت داخلی ساق پا می شود. این درد در هنگام ایستادن، راه رفتن یا دویدن بیشتر قابل توجه است و ناحیه پوست روی شکستگی مشکوک ممکن است حساس و دردناک باشد. در صورت عدم درمان، این درد با گذشت زمان بدتر می شود.

مشاهده برخی از شکستگی های استرسی در اشعه ایکس استاندارد دشوار است. پزشک مشکوک به شکستگی استرسی ممکن است برای تایید تشخیص، ام آر آی یا اسکن استخوان را تجویز کند. با این حال، این مرحله همیشه قبل از شروع درمان غیر جراحی ضروری نیست. بهبودی معمولاً ۴ تا ۶ هفته طول می کشد.

عضله کشیده شده ساق پا (عضله گاستروکنمیوس)
عضله گاستروکنمیوس بزرگترین ماهیچه ساق پا است و در دوندگان مستعد کشیدگی و پارگی است. این کشیدگی ها و پارگی ها ممکن است در اثر بالا بردن یک روال دویدن بدون تمرین کافی یا در اثر حرکات ناگهانی مانند پریدن، هل دادن یا چرخش سریع ایجاد شوند.

پارگی های کوچک در رشته های عضله گاستروکنمیوس می تواند باعث درد خفیف شود. عضله ممکن است به یک یا دو هفته برای ریکاوری نیاز داشته باشد. در این مدت ممکن است ساق پا احساس سفت شدن و درد کند، اما فرد همچنان می تواند راه برود و ممکن است دویدن سبک انجام دهد (اگرچه ممکن است کمی ناراحت کننده باشد).

پارگی شدید عضله، که با پارگی کامل عضله مشخص می شود، بسیار دردناک خواهد بود و باعث کبودی و تورم می شود. فردی که دچار کشیدگی شدید عضلانی است ممکن است نتواند به طور طبیعی راه برود و ممکن است ماه ها طول بکشد تا بهبود یابد. در موارد نادر، ممکن است جراحی توصیه شود.

سندرم کمپارتمان مزمن (سندرم کمپارتمان قدامی)
که کمتر از شین اسپلینت، عضله کشیده شده یا شکستگی استرس شایع است، سندرم کمپارتمان مزمن نیز می‌تواند باعث علائم دردناک در ساق پا شود.

ساق پا دارای چهار “محفظه” است که هر کدام شامل ماهیچه ها، اعصاب و رگ های خونی است و در یک غشای نازک از بافت نسبتا غیر کشسانی به نام فاسیا پیچیده شده است. دویدن و سایر تمرینات تکراری می توانند فشار بیشتری را در یک محفظه ایجاد کنند. اگر این فشار خیلی زیاد شود، می تواند جریان خون را به عضلات و اعصاب محفظه محدود کند و در نتیجه باعث بی حسی موضعی و مشکل در حرکت شود. همچنین ممکن است فرد متوجه برآمدگی عضلات آسیب دیده در زیر پوست شود.

سندرم کمپارتمان مزمن بیشتر در قسمت جلویی ساق پا (که محفظه قدامی نامیده می شود) شایع است و می تواند با شین اسپلینت اشتباه گرفته شود. این سندرم همچنین می‌تواند در جاهای دیگر پا، سایر اندام‌ها و باسن نیز رخ دهد. علائم معمولاً زمانی متوقف می شوند که فرد ورزش را متوقف کند.

سندرم کمپارتمان مزمن با سندرم کمپارتمان حاد متفاوت است، که اغلب قبل از یک آسیب تروماتیک ایجاد می شود و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

هر گونه آسیب ساق پا باید تحت درمان و نظارت باشد تا منجر به آسیب ثانویه نشود. به عنوان مثال، کشیدگی ماهیچه ساق پا، اگرچه آسیب جدی محسوب نمی شود، اما در نهایت می تواند منجر به التهاب تاندون آشیل شود.