تشخیص شکستگی ناشی از استرس پا
دریافت تشخیص دقیق نیاز به مراجعه به یک متخصص مراقبت های بهداشتی دارد و معمولاً با مصاحبه با بیمار و معاینه فیزیکی آغاز می شود. ممکن است برای کمک به تایید تشخیص، تصویربرداری تشخیصی تجویز شود.
مصاحبه با بیمار
به منظور تشخیص دقیق، پزشک باید تاریخچه پزشکی فرد و همچنین عوامل خطر شناخته شده برای ایجاد شکستگی استرس را بداند. پزشک احتمالاً موارد زیر را می خواهد:
- سابقه پزشکی کامل، شامل صدمات گذشته (به ویژه شکستگی های استرسی قبلی)، بستری شدن در بیمارستان و هر دارویی که در حال حاضر تجویز می شود.
- عادات سبک زندگی، از جمله رژیم غذایی، ورزش و فعالیت های روزانه.
در موارد شکستگی‌های استرسی مکرر، پزشک ممکن است یک کار پزشکی کامل شامل آزمایش خون را برای تعیین اینکه آیا کمبودهای تغذیه‌ای، مانند ویتامین D کم، ممکن است عاملی برای آسیب باشد، تجویز کند.
معاینه بدنی
پس از مصاحبه بیمار، پزشک ممکن است یک معاینه فیزیکی برای تایید تشخیص شکستگی ناشی از استرس انجام دهد.
به طور معمول، این یک معاینه ساده است که در آن پزشک به استخوان مشکوک آسیب دیده فشار وارد می کند. اگر درد یا حساسیت در پاسخ به فشار گزارش شود، شکستگی استرسی تشخیص محتمل است.
پس از معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است تصویربرداری تشخیصی را برای رد سایر صدمات و تایید تشخیص شکستگی ناشی از استرس تجویز کند.
در این مقاله:
- همه چیز درباره شکستگی های استرسی پا
- علائم شکستگی ناشی از استرس پا
- علل و عوامل خطر شکستگی های استرسی پا
- تشخیص شکستگی ناشی از استرس پا
- شکستگی استرس پا: گزینه های درمانی، بهبودی و پیشگیری
تصویربرداری تشخیصی
یک یا چند مورد از معاینات تصویربرداری تشخیصی زیر ممکن است برای تایید وجود شکستگی ناشی از استرس استفاده شود.
- اشعه ایکس از سطوح پایین تشعشع برای ارائه تصاویری از ساختارهای متراکم در بدن، از جمله استخوان، استفاده می کند. اشعه ایکس معمولا اولین معاینه تصویربرداری تشخیصی است که انجام می شود. شکستگی‌های استرسی اغلب به سختی در عکس‌برداری با اشعه ایکس بلافاصله پس از آسیب دیده می‌شوند و ممکن است تنها زمانی قابل مشاهده باشند که آسیب شروع به بهبودی کند، که ممکن است ۱۰ تا ۱۴ روز پس از شروع درد باشد. در صورت مشکوک بودن به شکستگی اما در ابتدا قابل مشاهده نبود، تصویربرداری اشعه ایکس ممکن است پس از چند هفته تکرار شود.
- تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) از یک میدان مغناطیسی قوی و امواج رادیویی برای نشان دادن نمای دقیق بافت نرم اطراف استخوان استفاده می کند. می توان از آن برای شناسایی ناهنجاری های اطراف یک شکستگی استرسی استفاده کرد. این ناهنجاری ها در MRI 1-2 روز پس از آسیب ظاهر می شوند.
- سونوگرافی یک آزمایش حساس است که می‌تواند شکستگی‌های استرسی را در استخوان‌های سطحی مانند استخوان‌های پا تشخیص دهد.
- اسکن استخوان از یک ماده رادیواکتیو (به نام ردیاب) استفاده می کند که به جریان خون تزریق می شود و یک اسکنر مخصوص که می تواند ماده را شناسایی کرده و تصاویری از استخوان ها تولید کند. شکستگی استرس در اسکن استخوان در مقایسه با ناحیه آسیب ندیده تیره تر به نظر می رسد.
- اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) از پرتو برای ایجاد تصویری از استخوان‌ها و مفاصل پا استفاده می‌کند و می‌تواند برای جستجوی شکستگی‌های استرسی و همچنین برای برنامه‌ریزی بهترین رویکرد در صورت نیاز به جراحی برای درمان استفاده شود.
MRI به دلیل حساسیت بالا و توانایی آن در تشخیص خطوط شکست، عموماً استاندارد طلایی در شناسایی شکستگی های استرسی در نظر گرفته می شود.
رفرنسهای تشخیص شکستگی ناشی از استرس پا
- Fredericson M, Jennings F, Beaulieu C, Matheson GO. Stress fractures in athletes. Top Magn Reson Imaging. 2006 Oct;17(5):309-25. doi: 10.1097/RMR.0b013e3180421c8c. Review. PubMed PMID: 17414993.
- Mandell JC, Khurana B, Smith SE. Stress fractures of the foot and ankle, part 1: biomechanics of bone and principles of imaging and treatment. Skeletal Radiol. 2017 Aug;46(8):1021-1029. doi: 10.1007/s00256-017-2640-7. Epub 2017 Apr 4.
