* دقت کنیم چیزی که یاد میگیریم علمی درست و رو به رشد باشه نه مباحثی که در فضاهای مجازی به صورت غیر علمی گفته میشه خصوصا در مورد ورزش و سلامتی، پس با مقالات من در دکتر آس همراه باش *
دویدن روی تردمیل یا زمین کدام بهتر است
وقتی صحبت از دویدن روی تردمیل میشود، یک سوال واقعاً مهماین است: چقدر به دویدن در بیرون نزدیک است؟ دوندههای تندرو که هرگز به تردمیل نزدیک نمیشوند، معتقدند که تفاوت مشخصی وجود دارد که باعث میشود دویدن روی تردمیل «واقعی» نباشد. اغلب اوقات آنها ارزیابی خود را بر اساس تفاوت های آشکاری که همه ما میتوانیم ببینیم، استوار میکنند.
دویدن در فضای باز مستلزم آن است که تمام کارها را انجام دهید تا از A به B برسید. تمام نیروی محرکه را فراهم میکنید و پاهای شما تمام ضربات را در هنگام دویدن بر روی زمین تحمل میکنند. روی تردمیل شما ثابتایستادهاید و “جاده” زیر شما در حال حرکت است. از آنجا که تسمه محرکی است که روی آن کار میکنید، کاملاً صاف و کاملاً صاف است، بهعلاوه در داخل ساختمان هیچ مقاومتی در برابر باد وجود ندارد. وقتی همهاینها را در نظر میگیرید، به نظر میرسد که به اندازه یک دویدن در جاده های بیرونی انرژی لازم را تامین نمیکنید، بنابراین دویدن روی تردمیل باید آسان تر باشد، درست است؟
دو حوزه علمیوجود دارد که ما برای پرداختن بهاین سوال به درستی از آن استفاده میکنیم. فیزیک و زیست شناسی. ما به فیزیک نیاز داریم تا بتوانیم مقایسهای مشابه از هزینه انرژی تردمیل در مقابل دویدن در فضای بازایجاد کنیم و زیست شناسی داده های لازم را در مورد بیومکانیک درگیر در هر مورد ارائه میدهد.
شما به اندازه دویدن بیرون از خانه، روی تردمیل انرژی مصرف میکنید
در مطالعهای که شامل ورزشکارانی بود که روی تردمیل میدویدند و گروه کنترل میدویدند تست بیرون نشان داد که مصرف VO2 برای دو گروه که مسافت های یکسان را با سرعت های مشابه میدویدند دقیقاً یکسان بود اما برایاینکه گروه تردمیل متغیرهای بیرونی خود را منعکس کند. برای انجام دو کار: ابتدا شیب ۱% را در تنظیمات تردمیل خود معرفی کنید و دوم را با سرعت های بالای ۱۰ کیلومتر در ساعت اجرا کنید. به شرط رعایتاین دو پارامتر برای دویدن روی تردمیل، از نظر هزینه انرژی (یعنی کالری سوزانده شده مربوط میشود) به اندازه پارامترهای خارجی است.
حتی جالب تر، مطالعه روی بیومکانیک است. وقتی میدویم، از گروه های عضلانی و وضعیت بدنی خاصی استفاده میکنیم. از آنجایی که پا با مقداری نیرو به زمین برخورد میکند و مقاومت زمینی در حرکت به سمت بالا وجود دارد، ما برای مقابله با آن پرونیشنایجاد کردهایم. پرونیشن روشی است که پا هنگام راه رفتن و دویدن به سمت داخل میچرخد.این بخشی از حرکت طبیعی است که به ساق پا کمک میکند تا با شوک مقابله کند.
مطالعه دو گروه نشان داد که بیومکانیک دویدن روی تردمیل و دویدن در فضای باز تقریباً یکسان است. گاهی اوقات به نظر میرسید که برای دویدن روی تردمیل یک پرووناسیون کمیواضح تر وجود دارد، اما ناچیز بود. بنابراین از دیدگاه بیومکانیکی، دویدن صرف نظر ازاینکه کجا اجرا میشود، یک اجرا است.
امااین تمام داستان نیست.
بدن با محیط خود سازگار میشود
بدن یک ماشین واقعا سازگار است، برای پاسخ سریع به فشارهای محیطی و سازگاری با آنها طراحی شده است.این مورد نیز ازاین قاعده مستثنی نیست. دنیای بیرون و تردمیل دو محیط متمایز را ارائه میدهند که هر کدام عملکرد متفاوتی دارند. در دنیای بیرون اگر بخواهیم سریعتر برویم، برای شتاب دادن شروع به پمپاژ کردن بیشتر بازوها میکنیم و زانوهایمان را بالاتر میبریم. بدن ما با خم شدن به جلو و استفاده از پاها برای فشار دادن از زمین شروع به تغییر زاویه در فضا میکند.
هنگامیکه یک مطالعه مقایسهای انجام شد، محققان دریافتند که زوایای سینماتیکی لگن، زانو، مچ پا و پا برای دویدن روی تردمیل با دویدن در فضای باز همپوشانی دارد. حرکت تا حد زیادی یکسان بود با هر تفاوتی که به خوبی در پنجره تفاوت های آماری مشاهده شد. نیروهای زمینی تولید شده از تردمیل و دویدن در فضای باز نیز به طرز شگفت انگیزی یکسان بودند. علیرغماین واقعیت که تردمیل ها در مقایسه با سطح جاده بیرونی احساس بالشتک میکنند، ظاهراً تفاوت کمیدر نحوه احساس نیروی بازخوردی که از هر قدم به سمت پاهای ما حرکت میکند وجود دارد.
بنابراین، اگر کالری سوزی و زوایای سینماتیکی تقریباً یکسان بود، چه تفاوتی داشت؟ چگونه محیط مختلف بدن را به گونهای متفاوت وفق داد؟
این راز با طول گامها بیان میشود. هنگام شتاب گیری، سعی میکنیم تا حد امکان کوتاه قدم برداریم، زیرا زمانی که در هوا سپری میشود، زمانی که دیگر با زمین تماس نداریم، زمانی است که در طی آن سرعت ما کاهش مییابد. یک دونده جادهای که گام های بلندی برمیدارد که بدنش را در هوا بالا میبرد، واقعاً قادر به شتاب گیری موثر نیست. برایاین کار، او باید گامهایی را بردارد که دوندگان سرعت میبرند تا جایی که ممکن است مسیری هموار داشته باشند.
بااین حال، وقتی روی تردمیل میدویم، واقعاً نباید نگران آن باشیم. در واقع نگرانی ما دقیقا برعکس است. همانطور که تردمیل در زیر ما شتاب میگیرد، ما میخواهیم تا جایی که ممکن است بین گام ها در هوا باشیم تا ازاین حرکت عقب نمانیم. از نظر تئوری، ما اصلاً نیازی به دویدن روی تردمیل نداریم. برایاینکه موقعیت خود را روی تسمه محرک حفظ کنیم، فقط باید بتوانیم هر بار به اندازه کافی بلند بپریم.
این نیز تفاوت اصلی بیناین دو است. دویدن روی تردمیل به ما کمک میکند تا فرم و تناسب اندام خود را حفظ کنیم و از نظر تأثیرات آن از دویدن بیرونی قابل تشخیص نیست، اما وقتی صحبت از تقویت تکنیک دویدن و استفاده از استراتژی در سرعت ما برای بهینه سازی عملکردمان در دویدن در فضای باز میشود، مزیت مشخصی دارد.
سوالات متداول و رایج دویدن روی تردمیل یا زمین کدام بهتر است
چرا انسان توانایی دویدن دارد
انسان توانایی دویدن را به دلایل زیر دارد: ۱. ساختار بدنی: بدن انسان دارای ساختار عضلانی و اسکلتی مناسب برای حرکت و دویدن است. عضلات پاها، مچ پا، زانو و ساق پا اجازه میدهند تا انسان با سرعت بالا حرکت کند. ۲. سیستم تنفسی: سیستم تنفسی انسان او را قادر میسازد تا در حین دویدن بیشترین مقدار اکسیژن را به بدن تامین کند. ۳. تکامل: انسان از نظر تکاملی از دوران های اولیهی خود برای شکار و جمعآوری غذا به دویدن و حرکت سریع و موثر تبدیل شده است. ۴. فواید بهداشتی: دویدن یک فعالیت ورزشی بسیار موثر برای سلامتی است و میتواند به افزایش توانایی قلبی و عروقی، کاهش وزن، تقویت عضلات و افزایش تحمل ورزشی منجر شود. به طور کلی، توانایی دویدن انسان نتیجهای از ترکیب عوامل فیزیولوژیک و تکاملی است که به او این امکان را میدهد تا با سرعت بالا حرکت کرده و از فواید بهداشتی و ورزشی آن بهرهمند شود.
بهترین زمان دویدن
بهترین زمان برای دویدن به ویژگیهای شخصی و هدفهای ورزشی شما بستگی دارد. اما در کل، این موارد را در نظر بگیرید: ۱. صبح زود: برخی افراد انتخاب میکنند که صبح زود بدونند، زیرا در این زمان هوا عادتاً خنکتر است و فعالیت ورزشی میتواند انرژی و تازگی بیشتری به آنها بدهد. ۲. ظهر: برخی افراد از دویدن در زمانهای ظهر، به خصوص در فصلهای سرد سال، لذت میبرند زیرا هوا گرمتر است و عضلات بدن آمادهتر برای ورزش هستند. ۳. شام: برخی افراد انتخاب میکنند که در زمانهای بعد از ظهر یا شام بدونند تا از استراحت روزانه خود برای فعالیت ورزشی بهره ببرند. در نهایت، بهترین زمان برای دویدن به ترجیحات شخصی شما و هدفهای ورزشیتان بستگی دارد. مهمترین نکته این است که فعالیت ورزشی را در زمانی انجام دهید که برای شما مناسب است و میتوانید آن را به صورت منظم ادامه دهید.
بهترین روش دویدن برای تناسب اندام
برای بهبود تناسب اندام از دویدن به عنوان یک ورزش بسیار موثر واقعی استفاده میشود. در ادامه بهترین روشهای دویدن برای بهبود تناسب اندام را برای شما توضیح میدهم: ۱. تنظیم سرعت: برای بهبود تناسب اندام، میتوانید از تنظیم سرعت دویدن به عنوان یک روش موثر استفاده کنید. انجام دهید. دویدن با سرعت زیاد (سرعت بالا) به شما کمک میکند تا چربیها را سوزانده و قلب و عروق خود را تقویت کنید. ۲. تغییرات ارتفاع: دویدن در مسیرهایی با تغییرات ارتفاع نیز میتواند به شما کمک کند تا عضلات پایینی بدن خود را تقویت کنید و چربیهای اضافی را سوزانده و به تناسب اندام خود برسید. ۳. انجام تمرینات تناوبی: تمرینات تناوبی مانند دویدن با سرعت بالا و سپس کم، یا دویدن با سرعت متوسط و سپس افزایش سرعت میتواند به شما کمک کند تا چربیهای اضافی را سوزانده و عضلات خود را تقویت کنید. ۴. تمرینات تقویتی: در کنار دویدن، انجام تمرینات تقویتی مانند وزنههای سبک یا تمرینات بدنسازی میتواند به شما کمک کند تا عضلات خود را تقویت کرده و به تناسب اندام دلخواه خود برسید. ۵. توجه به تغذیه: نکته مهم دیگر این است که در کنار دویدن، به تغذیهی سالم و متعادل توجه کنید. مصرف مواد غذایی سالم و کافی و کاهش مصرف مواد غذایی پرچرب و پرشکر میتواند به شما کمک کند تا به تناسب اندام دلخواه خود برسید. به طور کلی، دویدن به همراه رژیم غذایی مناسب و تمرینات تقویتی میتواند به شما کمک کند تا به تناسب اندام دلخواه خود برسید. اما قبل از شروع هر برنامه ورزشی، بهتر است با یک متخصص ورزشی یا مربی مشورت کنید.
ویژگیهای بهترین نوع تردمیل باشگاهی
تردمیلهای باشگاهی باید ویژگیهای خاصی داشته باشند تا برای استفاده حرفهای مناسب باشند. در ادامه به برخی از ویژگیهای بهترین نوع تردمیل باشگاهی اشاره میکنم: ۱. موتور قدرتمند: تردمیلهای باشگاهی باید دارای موتورهای قدرتمند باشند که بتوانند سرعت بالا و شیب تند را تحمل کنند. موتور با حداقل قدرت ۳ اسب بخار (HP) برای استفاده حرفهای مناسب است. ۲. ساختار مقاوم: تردمیل باشگاهی باید از جنسهای مقاوم و با کیفیت بالا ساخته شده باشد تا تحمل وزن و استفاده مداوم از آن توسط چندین نفر را بتواند تحمل کند. ۳. صفحه نمایش بزرگ: تردمیل باشگاهی باید دارای صفحه نمایش بزرگ و قابل فهم باشد که اطلاعاتی مانند سرعت، مسافت، زمان، ضربان قلب و سایر پارامترهای ورزشی را نمایش دهد. ۴. سیستم کنترل ضربان قلب: این ویژگی به کاربران این امکان را میدهد تا ضربان قلب خود را در حین تمرین کنترل کنند و مطمئن شوند که در محدودهی مناسب تمرین قرار دارند. ۵. سرعت و شیب قابل تنظیم: تردمیل باشگاهی باید قابلیت تنظیم سرعت و شیب داشته باشد تا به کاربران امکان دهد تمرینات متنوع و چالشبرانگیزی انجام دهند. ۶. سیستم جذب شوک: وجود سیستمهای جذب شوک در تردمیل باشگاهی میتواند از آسیب به مفاصل و کمر کاربران جلوگیری کند. ۷. امکانات اضافی: تردمیلهای باشگاهی ممکن است دارای امکانات اضافی مانند سیستمهای صوتی، پورت USB، فن خنککننده و سیستمهای اتصال به اینترنت باشند. با توجه به این ویژگیها، تردمیل باشگاهی باید مطابق با نیازهای استفاده حرفهای طراحی شده و از جنسها و قطعات با کیفیت بالا ساخته شده باشد.
ویژگیهای بهترین نوع تردمیل خانگی
ویژگیهای بهترین نوع تردمیل خانگی شامل موارد زیر میشود: ۱. قابلیت تاشو: تردمیل خانگی باید قابلیت تاشو و جمعشدن داشته باشد تا در فضای کوچکتری قرار گیرد و از فضای زیادی صرفهجویی کند. ۲. سیستم جذب شوک: وجود سیستمهای جذب شوک در تردمیل خانگی میتواند از آسیب به مفاصل و کمر کاربران جلوگیری کند. ۳. موتور قدرتمند: تردمیل خانگی باید دارای موتوری با قدرت کافی برای تحمل وزن و استفاده مداوم باشد. موتور با حداقل قدرت ۲.۵ اسب بخار (HP) برای استفاده خانگی مناسب است. ۴. صفحه نمایش: صفحه نمایش بزرگ و قابل فهم با اطلاعاتی مانند سرعت، مسافت، زمان، ضربان قلب و سایر پارامترهای ورزشی میتواند به کاربران کمک کند تا تمرینات خود را مدیریت کنند. ۵. سرعت و شیب قابل تنظیم: تردمیل خانگی باید قابلیت تنظیم سرعت و شیب داشته باشد تا به کاربران امکان دهد تمرینات متنوع و چالشبرانگیزی انجام دهند. ۶. امکانات اضافی: امکاناتی مانند سیستمهای صوتی، پورت USB، فن خنککننده و سیستمهای اتصال به اینترنت میتواند تجربه ورزشی کاربران را بهبود بخشد. با توجه به این ویژگیها، تردمیل خانگی باید مناسب برای استفاده در محیط خانگی باشد و از جنسها و قطعات با کیفیت بالا ساخته شده باشد.
بهترین روش استفاده از تردمیل
بهترین روش استفاده از تردمیل شامل موارد زیر میشود: ۱. آغاز با گرمکردن: قبل از شروع تمرین، حتماً به گرمکردن عضلات خود بپردازید. میتوانید با راه رفتن به صورت آهسته بر روی تردمیل یا انجام چند تمرین انعطافپذیری، عضلات خود را آماده ورزش کنید. ۲. تنظیم سرعت و شیب: بسته به هدف ورزشی خود، سرعت و شیب تردمیل را تنظیم کنید. اگر هدف شما تقویت قلب است، میتوانید با سرعت متوسط و شیب کم شروع کنید. برای سوزاندن چربی، میتوانید سرعت را افزایش دهید و شیب را تنظیم کنید. ۳. نگهداری حالت صحیح: حین استفاده از تردمیل، به حفظ حالت صحیح بدن خود توجه کنید. پشتیبانی از قوس کمر، نگهداشتن سر به حالت عمودی و استفاده از قدمهای منظم و تعادلدار میتواند از آسیب به بدن جلوگیری کند. ۴. تنفس صحیح: حین ورزش بر روی تردمیل، به نحوه تنفس خود توجه کنید. تنفس عمیق و منظم میتواند به بهبود عملکرد ورزشی و کاهش خستگی کمک کند. ۵. خنثی سازی: پس از پایان ورزش، به خنثی سازی عضلات خود توجه کنید. این شامل انجام تمرینهای انعطافپذیری و کشش عضلات میشود. ۶. آبشیرینی: حتماً پس از اتمام ورزش، برای جبران از دست رفته ابشیرینی بدن خود را با مصرف آب کافی جبران کنید. با رعایت این موارد، میتوانید از تردمیل به بهترین شکل ممکن استفاده کنید و از مزایای ورزش بر روی تردمیل بهرهمند شوید.
بهترین روش دویدن روی تردمیل
بهترین روش دویدن روی تردمیل شامل موارد زیر میشود: ۱. گرمکردن: قبل از شروع دویدن، حتماً به گرمکردن عضلات خود بپردازید. میتوانید با راه رفتن به صورت آهسته بر روی تردمیل یا انجام چند تمرین انعطافپذیری، عضلات خود را آماده دویدن کنید. ۲. تنظیم سرعت و شیب: بسته به سطح فیزیکی خود، سرعت و شیب تردمیل را تنظیم کنید. شروع کنید با سرعت کم و شیب صفر و سپس به تدریج سرعت و شیب را افزایش دهید. ۳. نگهداری حالت صحیح: حین دویدن، به حفظ حالت صحیح بدن خود توجه کنید. پشتیبانی از قوس کمر، نگهداشتن سر به حالت عمودی و استفاده از قدمهای منظم و تعادلدار میتواند از آسیب به بدن جلوگیری کند. ۴. تنفس صحیح: حین دویدن، به نحوه تنفس خود توجه کنید. تنفس عمیق و منظم میتواند به بهبود عملکرد ورزشی و کاهش خستگی کمک کند. ۵. تنوع: برای افزایش جذابیت ورزش، میتوانید با تغییر سرعت و شیب یا اضافه کردن تمرینهای متنوع مثل interval training (تمرینهای تناوبی)، به تنوع در ورزش خود بپردازید. ۶. خنثی سازی: پس از پایان دویدن، به خنثی سازی عضلات خود توجه کنید. این شامل انجام تمرینهای انعطافپذیری و کشش عضلات میشود. ۷. آبشیرینی: حتماً پس از اتمام ورزش، برای جبران از دست رفته ابشیرینی بدن خود را با مصرف آب کافی جبران کنید. با رعایت این موارد، میتوانید از دویدن روی تردمیل به بهترین شکل ممکن استفاده کنید و از مزایای ورزش دویدن بر روی تردمیل بهرهمند شوید.
درست ترین روش گام برداشتن روی تردمیل
گام برداشتن درست بر روی تردمیل میتواند به شما کمک کند تا از ورزش بهتری برخوردار شوید و از آسیبهای احتمالی جلوگیری کنید. در زیر چند نکته برای گام برداشتن درست روی تردمیل آورده شده است: ۱. قدمهای کوتاه: قدمهای کوتاه و منظم میتواند به حفظ تعادل و کاهش فشار بر روی مفاصل کمک کند. بنابراین، سعی کنید گامهای کوتاه و منظم بردارید. ۲. قدمهای طبیعی: سعی کنید قدمهای طبیعی بردارید و از حرکات مصنوعی خودداری کنید. قدمهای طبیعی شامل قرار گرفتن پاها به طور مناسب روی تردمیل و انطباق با حرکت طبیعی پاها میشود. ۳. وزن بدن: وقتی قدم میزنید، وزن بدن خود را به طور متناسب بین دو پا توزیع کنید. این کار میتواند به تعادل و پیشگیری از مشکلات مربوط به فشار زیاد بر روی یک پا کمک کند. ۴. حفظ حالت صحیح: حین قدم زدن، به حفظ حالت صحیح بدن خود توجه کنید. پشتیبانی از قوس کمر، نگهداشتن سر به حالت عمودی و استفاده از قدمهای منظم و تعادلدار میتواند از آسیب به بدن جلوگیری کند. ۵. تنفس: حین قدم زدن، به نحوه تنفس خود توجه کنید. تنفس عمیق و منظم میتواند به بهبود عملکرد ورزشی و کاهش خستگی کمک کند. با رعایت این نکات، میتوانید از ورزش بر روی تردمیل به بهترین شکل ممکن استفاده کنید و از مزایای ورزش بر روی تردمیل بهرهمند شوید.
بهترین نوع زمین برای دویدن
انتخاب بهترین نوع زمین برای دویدن ممکن است به عوامل مختلفی مانند شرایط جسمی شما، محل زندگی و ترجیحات شما بستگی داشته باشد. اما در کل، زمینهایی که برای دویدن مناسب هستند شامل موارد زیر میشوند: ۱. زمینهای نرم: زمینهایی که کمی ارتعاش دارند و نرم هستند میتوانند ضربههای وارده بر مفاصل را کاهش دهند. مثلاً، مسیرهایی که با چمن پوشیده شده یا زمینهای خاکی هستند مناسب میباشند. ۲. زمینهای صاف: زمینهای صاف و بدون موانع میتوانند به افزایش تعادل و کاهش خطر مصدومیت کمک کنند. بنابراین، انتخاب مسیرهایی که صاف و بدون موانع هستند میتواند مفید باشد. ۳. زمینهای با ترتیب مناسب: زمینهایی که دارای ترتیب و سطح مناسبی هستند میتوانند به حفظ تعادل و جلوگیری از لغزش کمک کنند. به عنوان مثال، مسیرهایی که دارای سطح صاف و ترتیب داده شده هستند مناسب میباشند. در نهایت، انتخاب نوع زمین برای دویدن بستگی به شرایط فیزیکی شما و ترجیحات شخصی شما دارد. همچنین، همیشه مهم است که قبل از شروع هرگونه فعالیت ورزشی، نظر یک پزشک یا مربی ورزشی متخصص را دریافت کنید.
بهترین نوع کفش دویدن
انتخاب بهترین نوع کفش برای دویدن میتواند به بهبود عملکرد و کاهش خطر آسیبهای ورزشی کمک کند. در ادامه به برخی از ویژگیهای کفشهای مناسب برای دویدن اشاره خواهم کرد: ۱. پایه مناسب: کفش باید دارای پایه مناسب و سازگار با قدمهای شما باشد. انتخاب کفش با پایه مناسب میتواند به حفظ تعادل و جلوگیری از لغزش کمک کند. ۲. عدم فشار ناخواسته: کفش باید به طور مناسب بر روی پا قرار گیرد و فشار ناخواستهای بر روی مفاصل و نقاط فشاری پاها ایجاد نکند. ۳. جلوگیری از لغزش: کفش باید دارای سطح کفی مناسب برای جلوگیری از لغزش باشد. همچنین، الگوی زیره کفش باید مناسب برای محیطهای مختلف باشد. ۴. حمایت از کمر و مفاصل: کفش باید به خوبی از قوس کمر و مفاصل پا حمایت کند تا از آسیب به بدن جلوگیری کند. ۵. تهویه مناسب: کفش باید دارای تهویه مناسب برای جلوگیری از بوی بد پا و ایجاد راحتی بیشتر باشد. ۶. وزن مناسب: کفش باید دارای وزن مناسبی باشد تا از خستگی زودرس پاها جلوگیری کند. با توجه به این ویژگیها، میتوانید بهترین نوع کفش برای دویدن را انتخاب کنید. همچنین، مهم است که قبل از خرید کفش، بهترین است که نظر یک فروشنده متخصص یا متخصص ورزشی را دریافت کنید.
ویژگیهای کفش مناسب برای دویدن روی تردمیل
در ادامه به برخی از ویژگیهای کفش مناسب برای دویدن روی تردمیل اشاره خواهم کرد: ۱. پایه مناسب: کفش باید دارای پایه مناسب و سازگار با قدمهای شما باشد. انتخاب کفش با پایه مناسب میتواند به حفظ تعادل و جلوگیری از لغزش کمک کند. ۲. عدم فشار ناخواسته: کفش باید به طور مناسب بر روی پا قرار گیرد و فشار ناخواستهای بر روی مفاصل و نقاط فشاری پاها ایجاد نکند. ۳. جلوگیری از لغزش: کفش باید دارای سطح کفی مناسب برای جلوگیری از لغزش باشد. الگوی زیره کفش باید مناسب برای سطح تردمیل باشد. ۴. حمایت از کمر و مفاصل: کفش باید به خوبی از قوس کمر و مفاصل پا حمایت کند تا از آسیب به بدن جلوگیری کند. ۵. تهویه مناسب: کفش باید دارای تهویه مناسب برای جلوگیری از بوی بد پا و ایجاد راحتی بیشتر باشد. ۶. وزن مناسب: کفش باید دارای وزن مناسبی باشد تا از خستگی زودرس پاها جلوگیری کند. ۷. جذب شوک: کفش باید دارای سیستمی برای جذب شوک باشد تا از ضربههایی که در هنگام دویدن روی تردمیل به پاها وارد میشود، جلوگیری کند. ۸. انعطافپذیری: کفش باید دارای انعطافپذیری مناسبی باشد تا به خوبی با قدمهای شما سازگار شود. با توجه به این ویژگیها، میتوانید کفش مناسب برای دویدن روی تردمیل را انتخاب کنید. همچنین، مهم است که قبل از خرید کفش، بهترین است که نظر یک فروشنده متخصص یا متخصص ورزشی را دریافت کنید.
ویژگیهای لباس مناسب دویدن
لباس مناسب برای دویدن میتواند تأثیر زیادی بر راحتی و عملکرد شما داشته باشد. در ادامه به برخی از ویژگیهای لباس مناسب برای دویدن اشاره خواهم کرد: ۱. تهویه: لباس باید دارای تهویه مناسب برای جلوگیری از بوی بد و ایجاد راحتی بیشتر باشد. ۲. جذب رطوبت: لباس باید دارای توانایی جذب و خشک شدن سریع از رطوبت باشد تا از تعریق بیش از حد و ایجاد احساس ناراحتی جلوگیری کند. ۳. راحتی حرکت: لباس باید انعطافپذیری مناسبی داشته باشد تا از محدودیت در حرکت جلوگیری کند. ۴. محافظت از آفتاب: اگر برای دویدن خارج از ساختمان هستید، لباس باید دارای محافظت مناسبی در برابر اشعههای مضر آفتاب باشد. ۵. سازگاری با شرایط آب و هوا: در صورتی که در شرایط آب و هوایی خاص دویدن میکنید، لباس باید به آن شرایط سازگار باشد. به عنوان مثال، در شرایط سرد، لباسهای گرم و ضدآب مناسب هستند. ۶. وزن سبک: لباس باید دارای وزن سبکی باشد تا از حس فشار و سنگینی جلوگیری کند. ۷. مناسب برای لایهبندی: اگر در شرایط آب و هوایی متغیر دویدن میکنید، لباسهایی که قابلیت لایهبندی دارند مناسب هستند. ۸. قابلیت پاککردن آسان: لباس باید دارای قابلیت پاککردن آسان و مقاومت در برابر لکه باشد. با توجه به این ویژگیها، میتوانید لباس مناسب برای دویدن را انتخاب کنید. همچنین، مهم است که قبل از خرید لباس، بهترین است که نظر یک فروشنده متخصص یا متخصص ورزشی را دریافت کنید.
تغذیه قبل و بعد از دویدن
تغذیه مناسب قبل و بعد از دویدن میتواند تأثیر زیادی بر عملکرد و بازیابی بدن شما داشته باشد. در ادامه به برخی از راهنماییهای تغذیه قبل و بعد از دویدن اشاره خواهم کرد: تغذیه قبل از دویدن: - حداقل یک تا دو ساعت قبل از دویدن، غذای سبکی بخورید که شامل کربوهیدرات باشد. به عنوان مثال، میتوانید یک تخم مرغ و یک تکه نان یا یک پوره میوه بخورید. - از مصرف غذاهای سنگین و چرب قبل از دویدن خودداری کنید. - به مصرف مواد غذایی حاوی کافئین، مانند قهوه، محصولات چایی و نوشابههای انرژیزا، قبل از دویدن خودداری کنید. تغذیه بعد از دویدن: - حداقل ۳۰ دقیقه پس از دویدن، غذای حاوی پروتئین و کربوهیدرات مصرف کنید. به عنوان مثال، میتوانید یک ساندویچ تخم مرغ با سبزیجات و یک پوره میوه بخورید. - در صورتی که به مدت طولانی دویدهاید، به مصرف مواد غذایی حاوی الکترولیتها، مانند نوشابههای الکترولیتی، توجه کنید. - از مصرف غذاهای سنگین و چرب پس از دویدن خودداری کنید. - به مصرف مواد غذایی حاوی آنتیاکسیدانها، مانند میوهها و سبزیجات، توجه کنید. همچنین، مهم است که در طول روز، به مصرف مواد غذایی حاوی پروتئین، کربوهیدرات، چربیهای سالم و مواد مغذی دیگر توجه کنید تا بدن شما برای دویدن و بازیابی بهتر آماده شود.
رفرنسهای دویدن روی تردمیل یا زمین کدام بهتر است
- A 1% treadmill grade most accurately reflects the energetic cost of outdoor running
- A kinematics and kinetic comparison of overground and treadmill running
- Comparison between running performance in time trials on track and treadmill
- Treadmill vs Overground running:Are they really that different?