علائم و تشخیص فتق ورزشی
علائم فتق ورزشی می تواند علائم بسیاری از انواع دیگر آسیب های رایج کشاله ران را تقلید کند، و هیچ آزمایش تشخیصی قطعی وجود ندارد که تشخیص آن را به شرایط دشواری تبدیل می کند. علائم همچنین می تواند مبهم باشد، زیرا ورزشکاران مطمئن نیستند که چرا به طور ناگهانی یا تدریجی عملکرد ورزشی خود را کاهش داده اند.
علائم فتق ورزشی
علائم فتق ورزشی ممکن است شامل یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:
- درد ناگهانی و شدید کشاله ران در زمان آسیب
- درد کشاله ران که با استراحت برطرف می شود، اما در حین فعالیت ورزشی برمی گردد
- درد کشاله ران که بیشتر در یک طرف ناحیه کشاله ران (یک طرفه) احساس می شود تا در هر دو طرف ۱
- دردی که فقط در حین حرکات پیچشی ظاهر می شود
- درد همراه با سایر حرکاتی که ماهیچه های عمقی شکم را درگیر می کند، مانند نیم دراز و نشست (قطع شکم) یا سرفه
- حساسیت یا کبودی در قسمت بالای ران و/یا پایین شکم
- درد کشاله ران که به تدریج از متناوب به ثابت افزایش می یابد و/یا دردی که به حدی می رسد که ورزش کردن غیرممکن می شود.
حتی اگر هیچ یک از علائم بالا وجود نداشته باشد، ماهیت اغلب مبهم آسیب به این معنی است که برخی از ورزشکاران ممکن است همچنان فتق ورزشی داشته باشند اگر تنها علامت آن درد مزمن کشاله ران یا عملکرد ورزشی پایین باشد.
تشخیص فتق ورزشی
از آنجایی که علائم فتق ورزشی می تواند علائم چندین نوع آسیب دیگر کشاله ران را تقلید کند، تشخیص این عارضه نیاز به ارزیابی دقیق پزشکی دارد که ممکن است بیش از یک بار مراجعه به مطب یا آزمایش طول بکشد.
در این مقاله:
پزشکان معمولاً از یک فرآیند سه مرحله‌ای برای تشخیص فتق ورزشی استفاده می‌کنند که به شرح زیر است:
سابقه بیمار. تعیین مکانیسم دقیق آسیب، خواه یک رویداد خاص باشد یا نتیجه چندین هفته، ماه یا سال استفاده بیش از حد در طول ورزش، برای رسیدن به تشخیص فتق ورزشی مهم است. بنابراین، پزشک احتمالاً زمان قابل توجهی را صرف مصاحبه با ورزشکار در مورد عملکرد اخیر ورزشی، زمانی که شروع درد و/یا حساسیت به لمس برای اولین بار رخ داده است، اینکه آیا درد به طور ناگهانی یا تدریجی بدتر شده است، و غیره صرف خواهد کرد. به عنوان مثال، یک بازیکن هاکی ممکن است بلافاصله پس از زدن یک ضربه سیلی در طول مسابقه دچار درد ناگهانی و ناتوان کننده شده باشد.
معاینه بدنی. پزشک معاینه کامل زیر شکم، ناحیه شرمگاهی و پاها را انجام خواهد داد. ابتدا پزشک این نواحی را لمس می کند (لمس می کند) و آنها را به صورت بصری با بیمار در حالت نشسته و/یا دراز کشیده بررسی می کند و به دنبال حساسیت و سایر علائم آسیب بافتی می گردد.
جزء دوم معاینه فیزیکی ممکن است شامل تلاش بیمار برای یک یا چند تمرین، مانند دراز و نشست استاندارد و مایل باشد. همچنین ممکن است از بیمار خواسته شود که یک یا چند تمرین انقباض ران را نیز انجام دهد. این تمرین‌ها می‌توانند به پزشک کمک کنند تا منبع درد را در حین ورزش تعیین کند، دامنه حرکتی را ارزیابی کند، و سایر عواملی را که می‌تواند به شناسایی بافت(های) آسیب دیده و محل آسیب کمک کند.
تصویربرداری تشخیصی یک یا چند اسکن تصویربرداری تشخیصی ممکن است برای کمک به پزشک در تایید تشخیص بالینی و/یا تعیین محل دقیق آسیب بافتی انجام شود. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) رایج ترین آزمایشی است که برای شناسایی فتق ورزشی استفاده می شود.
اکیداً توصیه می شود که MRI توسط متخصص آسیب کشاله ران سفارش داده شود و توسط رادیولوژیست که به طور معمول تصاویر آسیب کشاله ران را بررسی می کند و از پروتکل های خاصی برای تشخیص آسیب در کشاله ران/دیواره شکم استفاده می کند، خوانده شود. اشعه ایکس، اولتراسوند، یا سی تی (توموگرافی کامپیوتری) نیز ممکن است برای تایید تشخیص یا رد سایر آسیب های احتمالی استفاده شود.
پس از تشخیص صحیح، می توان یک برنامه درمانی مناسب برای فتق ورزشی انجام داد.
رفرنسهای مقاله علائم و تشخیص فتق ورزشی
- Kemp S, Batt ME. The ‘sports hernia’: a common cause of groin pain. Phys Sportsmed. 1998 Jan; 25 (1): 36-44. doi: 10.3810/psm.1998.01.968.
کلیاتی در مورد علائم و تشخیص فتق ورزشی
علائم و تشخیص فتق ورزشی مقدمه: فتق ورزشی یکی از مشکلات شایع در ورزشکاران و افراد فعال است. این مشکل معمولا به دلیل فشار و تنش‌های مکرر و ناهنجاری‌های در ساختارهای مربوط به عضلات و بافت‌های نرم در ناحیه شکم و لگن ایجاد می‌شود. در این مقاله، به بررسی علائم و تشخیص فتق ورزشی می‌پردازیم. علائم فتق ورزشی: درد: درد یکی از علائم اصلی فتق ورزشی است. این درد معمولا در ناحیه شکم و لگن احساس می‌شود و ممکن است به صورت تیز و خفیف باشد. در برخی موارد، درد می‌تواند به ناحیه تناسلی و ران نیز تیر کشیده شود. تورم: تورم نیز یکی از علائم فتق ورزشی است. این تورم معمولا در ناحیه شکم و لگن قابل مشاهده است و ممکن است با تغییرات در اندازه و شکل ناحیه مربوطه همراه باشد. حساسیت: فتق ورزشی می‌تواند باعث ایجاد حساسیت در ناحیه مربوطه شود. افراد مبتلا به فتق ورزشی ممکن است در اثر لمس یا فشار به ناحیه مورد درد و حساسیت قرار بگیرند. ضعف عضلانی: فتق ورزشی می‌تواند باعث ضعف عضلانی در ناحیه مربوطه شود. افراد مبتلا به این مشکل ممکن است در اثر فشار و تنش بیش از حد در عضلات، قدرت و عملکرد عضلات را از دست بدهند. تشخیص فتق ورزشی: برای تشخیص فتق ورزشی، معمولا از روش‌های تشخیصی زیر استفاده می‌شود: بررسی جسمی: پزشک معالج با بررسی ناحیه مربوطه و انجام آزمونهای جسمی می‌تواند فتق ورزشی را تشخیص دهد. این آزمون‌ها شامل فشار دادن و لمس ناحیه مورد درد و تورم، بررسی تغییرات در اندازه و شکل ناحیه مربوطه و انجام آزمونهای عضلانی می‌شود. تصویربرداری: در برخی موارد، برای تشخیص دقیق‌تر فتق ورزشی، از تصویربرداری مانند رادیوگرافی، سونوگرافی و MRI استفاده می‌شود. این روش‌ها به پزشک کمک می‌کنند تا ساختارهای داخلی در ناحیه مورد نظر را بررسی کند و فتق را تشخیص دهد. آزمایشات تکمیلی: در برخی موارد، پزشک ممکن است نیاز به انجام آزمایشات تکمیلی مانند آزمایش خون و ادرار داشته باشد. این آزمایشات می‌توانند به پزشک در تشخیص صحیح فتق ورزشی کمک کنند و از بروز عوارض جانبی جلوگیری کنند. نتیجه‌گیری: فتق ورزشی یکی از مشکلات شایع در ورزشکاران و افراد فعال است. علائم این مشکل شامل درد، تورم، حساسیت و ضعف عضلانی هستند. برای تشخیص فتق ورزشی، معمولا از روش‌های تشخیصی مانند بررسی جسمی، تصویربرداری و آزمایشات تکمیلی استفاده می‌شود. در صورت تشخیص فتق ورزشی، درمان مناسب و مناسب باید صورت گیرد تا عوارض جدی جلوگیری شود.
