درک فتق ورزشی (اتلتیک پوبالژیا)
ورزشکارانی مانند دوندگان مسافت طولانی، بازیکنان فوتبال، بازیکنان فوتبال، بازیکنان چوگان و کشتی گیران ممکن است اصطلاح “فتق ورزشی” را بشنوند که برای توصیف هر نوع درد کشاله ران، صرف نظر از علت آن، استفاده می شود. برخی از متخصصان پزشکی در مورد اینکه دقیقاً فتق ورزشی چیست، اختلاف نظر دارند، و گاهی اوقات این اصطلاح را برای انواع مختلف آسیب های رایج کشاله ران به کار می برند.
با این حال، درک واضح ماهیت واقعی این وضعیت مهم است، زیرا علت مکرر درد کشاله ران در برخی از ورزشکاران است. نه تنها این، گاهی اوقات تشخیص آن برای پزشکان یک وضعیت دشوار است، بنابراین ورزشکارانی که فتق ورزشی را درک می کنند و اینکه آیا سابقه بیمار خود ممکن است نشان دهنده عوامل خطر باشد، گاهی اوقات می توانند به پزشکان در تشخیص دقیق کمک کنند.
این مقاله مروری عمیق بر آسیب فتق ورزشی، از جمله تعریف آن، علل شایع و عوامل خطر، علائم و درمان ارائه می‌کند.
فتق ورزشی: اصطلاحی که اغلب برای درد کشاله ران به اشتباه درک می شود
هم آکادمی جراحان ارتوپد آمریکا (AAOS) و هم انجمن ارتوپدی آمریکا برای پزشکی ورزشی (AOSSM) از اصطلاح “فتق ورزشی” برای توصیف تنها یک آسیب خاص استفاده می کنند – پوبالژی ورزشی . [۱] به طور خاص، تعریف این است:
کشیدگی یا پارگی هر بافت نرم – عضله، تاندون، یا رباط – در ناحیه تحتانی شکم یا کشاله ران که به ادکتورها یا عضلات داخلی ران متصل یا بخشی از آن هستند. [۱]
در حالی که اکثر متخصصان پزشکی ترجیح می دهند از اصطلاحات پوبالژی ورزشی یا آسیب های عضلانی مرکزی برای توصیف این نوع آسیب استفاده کنند، عموم مردم تمایل دارند با اصطلاح فتق ورزشی آشنا باشند. برخی از متخصصان پزشکی همچنین «فتق ورزشی» را برای انواع دیگر آسیب‌ها، مانند اختلالات کانال مغبنی که بدون بافت فتق قابل تشخیص بالینی ظاهر می‌شوند، اعمال می‌کنند[۳] استئیت پوبیس، یا به عنوان یک اصطلاح چتر برای سویه های اداکتور. [۴]
در این مقاله:
Sports-health.com از تعریف AAOS/AOSSM از فتق ورزشی برای این مقاله و هر مقاله دیگری که این اصطلاح را ذکر می کند استفاده می کند. به بیمارانی که تشخیص فتق ورزشی را از پزشک متخصص خود دریافت می‌کنند، توصیه می‌شود که بپرسند پزشکانشان چه تعریفی را برای مورد آنها اعمال می‌کنند.
علاوه بر پوبالژی ورزشی و آسیب عضله مرکزی (اصطلاحات پزشکی ترجیحی)، این وضعیت به عنوان کشاله ران گیلمور و روده شلیک سیلی نیز شناخته می شود .
آناتومی و فیزیولوژی فتق ورزشی
انواع مختلفی از بافت در قسمت تحتانی شکم و بالای ران وجود دارد که می تواند در فتق ورزشی درگیر شود، از جمله عضلات، تاندون ها، اعصاب و رباط هایی که به عضلات تحتانی شکم یا ادکتورها یا هر دو متصل هستند. درد عصبی ممکن است از چندین مکان منشأ بگیرد، از جمله عصب ایلیواینگوینال و/یا عصب ایلیوهیپوگاستریک، در میان دیگران.
انواع مختلفی از آسیب های عضلانی مرکزی وجود دارد، زیرا می توانند هر تعداد ماهیچه را در ناحیه لگن درگیر کنند. شایع‌ترین الگوی آسیب شامل پارگی‌های فرسایشی در نقطه‌ای که عضله راست شکمی به شرمگاه می‌رسد و درد روی تاندون ادکتور در جایی که با عضله ادکتور (بالای ران) برخورد می‌کند، است.
رفرنسهای مقاله درک فتق ورزشی (اتلتیک پوبالژیا)
- American Academy of Orthopedic Surgeons and the American Orthopedic Society for Sports Medicine. Sports hernia (athletic pubalgia). OrthoInfo, September 2010. http://orthoinfo.aaos.org/topic.cfm?topic=A00573 . Accessed December 12, 2014.
- Kemp S, Batt ME. The ‘sports hernia’: a common cause of groin pain. Phys Sportsmed. 1998 Jan; 25 (1): 36-44. doi: 10.3810/psm.1998.01.968.
- Morelli M. Groin injuries in athletes. Am Fam Physician. 2001. Oct 15; 64 (8): 1405-1415. http://www.aafp.org/afp/2001/1015/p1405.html . Accessed December 5, 2014.
- Cohn M. Understanding sports hernias: University of Maryland doctor says condition can be tough to diagnose. Baltimore Sun. October 3, 2012. http://articles.baltimoresun.com/2012-10-03/health/bs-hs-ask-the-expert-hernia-20121003_1_sports-hernia-common-sports-groin-pain . Accessed December 15, 2014.
فتق ورزشی یکی از مشکلات شایع در ورزشکاران است که می‌تواند به طور قابل توجهی بر عملکرد ورزشی آنها تأثیر بگذارد. در این مقاله، به بررسی علل، علائم، تشخیص و درمان فتق ورزشی پرداخته می‌شود. همچنین، راهکارهایی برای پیشگیری از این مشکل نیز معرفی خواهد شد. فتق ورزشی یک نوع فتق است که به دلیل فشار مکرر و شدید در مناطقی از بدن که در فعالیت‌های ورزشی بیشتر استفاده می‌شوند، ایجاد می‌شود. این مشکل معمولاً در ورزشکارانی که فعالیت‌هایی مانند شنا، بدنسازی، وزنه‌برداری و فوتبال را انجام می‌دهند، رخ می‌دهد. عواملی مانند تنش عضلانی، ضعف عضلات، تکرار حرکات ورزشی و عدم تعادل عضلانی می‌توانند علت ایجاد فتق ورزشی باشند. علائم فتق ورزشی می‌تواند شامل درد و تورم در منطقه مورد نظر، حساسیت و درد در هنگام فشار دادن، احساس گرمی و سفتی در منطقه مبتلا باشد. در صورتی که این علائم را تجربه می‌کنید، بهتر است به یک پزشک متخصص مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب انجام شود. تشخیص فتق ورزشی معمولاً بر اساس تاریخچه بیماری، بررسی جسمانی و تست‌های تشخیصی مانند سونوگرافی و رادیوگرافی صورت می‌گیرد. پزشک شما ممکن است به شما توصیه کند تا از فعالیت‌های ورزشی خود خودداری کنید تا طی فرآیند درمانی بهبودی کامل را تجربه کنید. درمان فتق ورزشی ممکن است شامل استراحت، تزریقات ضد التهاب، فیزیوتراپی، تمرینات تقویتی عضلانی و در برخی موارد، جراحی باشد. همچنین، پیشگیری از فتق ورزشی نیز بسیار مهم است. برخی از راهکارهای پیشگیری شامل تقویت عضلات، استفاده از وسایل حمایتی مانند بندهای حمایتی و استفاده از تکنیک‌های صحیح در انجام حرکات ورزشی است. فتق ورزشی در یک نگاه
