آرنج تنیس بازان، که از نظر پزشکی به عنوان اپی کندیلیت جانبی شناخته می شود، یک آسیب دردناک ناشی از استفاده بیش از حد تاندون هایی است که ماهیچه های کنترل کننده مچ دست و انگشتان را به یک برآمدگی استخوانی روی آرنج به نام اپی کندیل جانبی متصل می کند. این تاندون‌ها با حرکات بازو که مچ را خم می‌کنند یا می‌پیچند، درگیر می‌شوند. اپیکوندیل جانبی در سمتی از آرنج که در دورترین فاصله از بدن قرار دارد، هنگامی که بازو در حالت خنثی در حالت ایستاده نگه داشته می شود.

اپی کندیلیت جانبی در نتیجه حرکات تکراری شامل ساعد و آرنج، مانند حرکات سرویس، فورهند و بک هند در تنیس و سایر ورزش های راکت ایجاد می شود. این یک آسیب ورزشی رایج است که در ۵۰ درصد از ورزشکارانی که ورزش آنها شامل حرکات مکرر بازو است، رخ می دهد. [۱]

با این حال، نام “آرنج تنیس البو” می تواند گمراه کننده باشد، زیرا اکثر افرادی که به آن مبتلا می شوند تنیس بازی نمی کنند. این عارضه می‌تواند هر فردی را که در ورزش/تفریح ​​یا در حین فعالیت‌های روزانه درگیر حرکات مکرر یک یا هر دو ساعد باشد، مبتلا کند. نمونه هایی از افرادی که در معرض خطر بالاتری هستند عبارتند از کارگران خط مونتاژ، نجار، فرش کار، کارگران ساختمانی، سرآشپزها، نقاشان، قصابان، منظره سازان، موسیقی دانان، باغبانان، وزنه برداران و ورزشکارانی که در انواع دیگر فعالیت های ورزشی فشرده شرکت می کنند. [۲]