در پیچ خوردگی، رباط های مچ پا که به طور معمول از مچ پا حمایت می کنند یا فراتر از حد طبیعی خود کشیده می شوند یا در نتیجه این ضربه به طور کامل پاره می شوند. رگ به رگ شدن می تواند زمانی رخ دهد که مچ پا فراتر از دامنه حرکتی طبیعی خود قرار می گیرد، مانند زمانی که افراد هنگام توقف ناگهانی در زمین ورزشی یا پیست، راه رفتن یا دویدن روی سطحی ناهموار، یا هنگام زمین خوردن از روی مانع، مچ پای خود را می پیچند.

اگر درمان نشود یا با رگ به رگ شدن های مکرر همان بافت ها، درد و اختلال عملکرد ناشی از پیچ خوردگی حاد مچ پا می تواند مزمن شود. [۱]

کشیدگی مچ پا

کشیدگی مچ پا اغلب در نقطه اتصال عضله به تاندون و در حالی که عضله فراتر از حد طبیعی خود کشیده می شود یا پاره می شود رخ می دهد

کشیدگی مچ پا آسیبی است که زمانی اتفاق می‌افتد که عضلات مچ پا و/یا تاندون‌های اتصال آن‌ها فراتر از حد طبیعی خود کشیده شوند یا به طور کامل پاره شوند. سویه ها ممکن است حاد یا مزمن باشند. آسیب عضلانی اغلب در نقطه ای رخ می دهد که عضله به یک تاندون متصل می شود، ^۳ و ممکن است یک عارضه جانبی یا همراه با تاندونیت مچ پا باشد که التهاب حاد یک یا چند تاندون در مچ پا است.

کشش مچ پا که کمتر از پیچ خوردگی مچ پا شایع است، اغلب به دلیل استفاده بیش از حد مزمن از مچ پا رخ می دهد. این نوع آسیب می‌تواند به دلیل فعالیت‌هایی مانند دویدن در مسافت‌های طولانی، فرودهای سخت مکرر ناشی از پریدن (مانند در ست‌های بسکتبال یا ست‌های والیبال)، یا مفاصل مکرر سخت مچ پا، مانند بالا رفتن روی نوک پا در باله یا ژیمناستیک رخ دهد.

کشیدگی مچ پا همچنین ممکن است به دلیل یک آسیب حاد مانند ضربه مستقیم به قسمت پایین بدن، یا کوبیدن یا ضربه زدن به پاها در حین ورزش های تماسی رخ دهد. همچنین می‌تواند به دلیل کشش بیش از حد مچ پا یا انقباض بیش از حد ماهیچه‌ها، که می‌تواند هنگام بلند کردن وزنه‌های سنگین ساق پا یا لگد زدن به توپ ایجاد شود، رخ دهد. [۲]

درک این دو شرایط متمایز می تواند به افراد آسیب دیده کمک کند تا درمان مناسب را جستجو کنند و از آسیب مجدد احتمالی جلوگیری کنند.