1. قرار دادن یادآورهای مداوم برای نوشیدن آب، مثلاً تنظیم یک زنگ هر ساعت برای نوشیدن یک لیوان آب. ۲. استفاده از انواع مختلفی از آب مانند آب میوه گوشته یا آب میوه تازه. ۳. داشتن یک قوطی آب همراه خود برای دسترسی آسان به آب در هر زمان. ۴. قرار دادن هدف برای مصرف مقدار مشخصی از آب در طول روز. ۵. مصرف مواد غذایی که حاوی آب زیادی می‌باشند مانند میوه و سبزیجات. ۶. استفاده از آب به عنوان نوشیدنی اصلی در وعده‌های غذایی. ۷. قرار دادن یادآورها در مکان‌های قابل مشاهده برای نوشیدن آب، مثلاً یادداشت‌های روی یخچال یا در محل کار. ۸. استفاده از آب گرم یا سرد بسته به ترجیح شخصی برای ترغیب به نوشیدن بیشتر. ۹. مصرف آب قبل از هر وعده غذایی به عنوان یک عادت روزانه. ۱۰. تشویق دیگران به نوشیدن آب و ایجاد یک محیط محبت‌آمیز برای مصرف آب.

1. خشکی دهان و لبها ۲. سردرد ۳. خستگی و ضعف عمومی ۴. گیجی و سرگیجه ۵. تاری دید ۶. کاهش تمرکز و توجه ۷. تغییر در رنگ ادرار ۸. تشنگی شدید ۹. کاهش تولید ادرار ۱۰. تغییر در عملکرد کلیه و گوارش

1. حفظ تعادل مایع در بدن ۲. حفظ عملکرد بهتر مغز ۳. حفظ عملکرد بهتر کلیه ۴. کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه ۵. کاهش خطر ابتلا به التهاب مجاری ادراری ۶. کاهش خطر ابتلا به مشکلات گوارشی ۷. کمک به جلوگیری از افزایش وزن ۸. کمک به حفظ پوست سالم و شاداب ۹. کمک به افزایش انرژی و کارایی ۱۰. کمک به افزایش عملکرد جسمانی و ذهنی

چند دلیل ممکن برای عدم نوشیدن آب کافی شامل موارد زیر می‌شود: ۱. فراموشی: گاهی اوقات به دلیل مشغله‌های روزمره، فراموش می‌کنیم که آب بنوشیم. ۲. عدم احساس تشنگی: اگر احساس تشنگی نکنیم، ممکن است فکر کنیم که نیازی به نوشیدن آب نداریم. ۳. عدم دسترسی آسان به آب: در برخی مواقع، ممکن است دسترسی به آب نداشته باشیم و به همین دلیل آب کافی ننوشیم. ۴. مصرف زیاد نوشیدنی‌های دیگر: اگر مقدار زیادی از نوشیدنی‌های دیگر مثل نوشابه، چای یا قهوه مصرف کنیم، ممکن است کمتر آب بنوشیم. ۵. عدم آگاهی از نیاز بدن به آب: برخی افراد ممکن است از اهمیت آب برای سلامتی بدن آگاه نباشند و به همین دلیل کمتر آب بنوشند. ۶. عوارض برای سلامتی: برخی افراد ممکن است به دلیل مشکلات سلامتی مانند بیماری‌های کلیوی یا قلبی، نمتوانند آب کافی بنوشند. ۷. عدم ترغیب و پشتیبانی: گاهی اوقات نیاز به ترغیب و پشتیبانی از افراد اطراف داریم تا آب کافی بنوشیم. با این حال، مصرف آب کافی برای حفظ سلامتی بسیار مهم است و باید تلاش کرد تا این عادت را در روزمره خود جا بیاوریم.

زمان‌های بهترین برای نوشیدن و مصرف آب به شرح زیر است: ۱. صبح زود: بعد از بیدار شدن، مصرف یک لیوان آب در صبح زود کمک به احیا کردن سیستم گوارشی و افزایش انرژی می‌کند. ۲. قبل از وعده غذا: نوشیدن یک لیوان آب قبل از هر وعده غذایی می‌تواند به هضم غذا کمک کند و از مصرف غذا به مقدار زیادتر جلوگیری کند. ۳. بعد از وعده غذا: مصرف آب بعد از هر وعده غذایی کمک به هضم غذا و حفظ تعادل مایع در بدن می‌کند. ۴. قبل و بعد از ورزش: قبل از ورزش، مصرف آب کمک به افزایش هیدراتاسیون و انرژی می‌کند و بعد از ورزش کمک به جبران مایعات از دست رفته توسط بدن می‌کند. ۵. در هنگام تشنگی: اگر احساس تشنگی کردید، این نشانه‌ای است که بدن نیاز به آب دارد و باید آب بنوشید. ۶. در هواهای گرم: در هواهای گرم، باید بیشتر آب بنوشید تا از خطر دچار شدن به انجام بیش از حد فعالیت‌های بدنی و گرمایش زیاد بدن جلوگیری کنید. مصرف آب در طول روز و به صورت منظم بسیار مهم است. اما به طور کلی، توصیه می‌شود که در طول روز آب بنوشید و از خشکی بدن جلوگیری کنید.

بدترین زمان‌های برای نوشیدن و مصرف آب عبارتند از: ۱. پیش از خوردن غذا: مصرف آب زیاد قبل از غذا می‌تواند باعث افزایش حجم معده شود و در نتیجه ممکن است هضم غذا را سخت‌تر کند. ۲. هنگام خوردن غذا: نوشیدن آب زیاد در حین صرف غذا می‌تواند باعث اختلال در هضم غذا شود و از جذب مواد مغذی کاسته و هضم غذا را کند کند. ۳. قبل از ورزش: مصرف زیاد آب قبل از ورزش می‌تواند باعث احساس سنگینی و ناراحتی معده شود. ۴. در حین ورزش: نوشیدن آب زیاد در حین ورزش ممکن است باعث احساس سنگینی و دل‌نشینی در معده شود. ۵. قبل از خواب: مصرف زیاد آب قبل از خواب می‌تواند به افزایش نیاز به دسشویی در شبانه روز منجر شود و باعث بیدار شدن در شب شود. البته مصرف آب در هر زمانی اگر به مقدار مناسبی انجام شود، مشکلی ایجاد نمی‌کند. اما به طور کلی، توصیه می‌شود که در زمان‌های فوق الذکر، مصرف آب را به حداقل برسانید یا از مصرف آب زیاد خودداری کنید.

بهترین نوع آب آشامیدنی، آب تصفیه شده یا آب نقطه انجماد است. این دو نوع آب حاوی مقادیر کمتری از ذرات جامد، مواد آلی، و مواد معدنی نامطلوب هستند. آب تصفیه شده یا آب نقطه انجماد معمولاً از طریق فرایندهای تصفیه شده مانند اسمز معکوس، فیلتراسیون، و معکوس‌کردن اسمزی تصفیه می‌شوند، که موجب حذف ذرات جامد، مواد آلی، و مواد معدنی نامطلوب می‌شود. همچنین، آب معدنی طبیعی نیز می‌تواند گزینه‌ی خوبی برای مصرف آب باشد. آب معدنی غنی از مواد معدنی مفید مانند کلسیم، منیزیم، و پتاسیم است که ممکن است به سلامتی بدن کمک کند. هر چند که انتخاب بهترین نوع آب بستگی به عوامل مختلفی مانند میزان آلودگی منطقه، مواد معدنی مورد نیاز بدن، و توصیه‌های پزشکی دارد. در هر صورت، مصرف آب تصفیه شده یا آب نقطه انجماد به عنوان گزینه‌های اصلی برای مصرف آب آشامیدنی توصیه می‌شود.

روش‌های مختلفی برای تصفیه آب وجود دارد، اما یکی از بهترین و مؤثرترین روش‌ها برای تصفیه آب، فرایند اسمز معکوس است. در این روش، آب به فشار قرار داده شده و از طریق ممبران‌های نیمه‌نفراکتیو تصفیه می‌شود. این فرایند باعث حذف ذرات جامد، مواد آلی، مواد معدنی نامطلوب و باکتری‌ها از آب می‌شود. اسمز معکوس به خوبی مواد معدنی مفید را در آب حفظ می‌کند و آب تصفیه شده تولید شده تا حد زیادی خالی از مواد آلی و معدنی نامطلوب است. روش‌های دیگری نیز برای تصفیه آب وجود دارند از جمله فیلتراسیون، تصفیه UV، تصفیه با استفاده از کربن فعال و غیره. هر یک از این روش‌ها ویژگی‌ها و مزایا و معایب خاص خود را دارند. اما اسمز معکوس به عنوان یکی از بهترین روش‌ها برای تصفیه آب شناخته می‌شود. با این حال، برای استفاده از هر روش تصفیه آب، مهم است که دستگاه تصفیه آب به درستی نصب شده و منظم تعمیر و نگهداری شود تا بهترین نتیجه را بدهد.