بسیاری از رگ به رگ شدن ها و کشیدگی های مچ پا به خودی خود در عرض چهار تا شش هفته بهبود می یابند اگر بیمار به مچ پا استراحت دهد و تا زمانی که روند بهبودی کامل نشود از فعالیت های شدید خودداری کند.

پیچ خوردگی و کشیدگی مچ پا درجه ۱ و ۲

برای پیچ خوردگی درجه ۱ و درجه ۲، اکثر پزشکان پروتکل RICE را توصیه می کنند که مخفف R est، I ce، C ompression و E levation است:

استراحت. به بیماران توصیه می شود تا زمان بهبودی کامل روی مچ پا که دچار پیچ خوردگی یا کشیدگی شده است راه نروند و روی آن بایستند. دوره استراحت می تواند از یک یا دو روز برای پیچ خوردگی یا کشیدگی درجه ۱ تا چندین هفته یا ماه برای پیچ خوردگی یا کشیدگی درجه ۳ متغیر باشد.

یخ. استفاده از کیسه های یخ پیچیده شده با پارچه در محل آسیب در اسرع وقت پس از وقوع آسیب اکیداً توصیه می شود. یخ به کاهش تورم و درد کمک می کند. بسته های یخ را می توان به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه هر بار، سه تا چهار بار در روز استفاده کرد. به بیماران توصیه می شود از برنامه ریزی های مکرر یخ زدن یا قرار دادن مستقیم یخ روی پوست خودداری کنند که می تواند باعث آسیب بافتی شود.

فشرده سازی. بستن مچ پا با بانداژهای ACE، پانسمان های فشاری تجاری یا نوارهای ورزشی به بی حرکتی و حمایت از محل آسیب کمک می کند. این بی حرکتی و فشرده سازی باعث بهبودی می شود و می تواند به جلوگیری از تشدید آسیب کمک کند. بیماران مبتلا به پیچ خوردگی و کشیدگی خفیف می توانند قوزک پاهای خود را بپیچند، در حالی که آسیب های شدیدتر باید توسط یک متخصص پزشکی واجد شرایط فشرده یا بی حرکت شوند.

ارتفاع. بالا بردن مچ پا بالاتر از سطح قلب در ۴۸ ساعت اول پس از آسیب می تواند به کاهش تورم، کاهش مقداری ناراحتی و شروع سریع روند بهبود کمک کند.

NSAID ها و استامینوفن. بیماران مبتلا به رگ به رگ شدن و کشیدگی درجه ۱ یا ۲ می توانند از مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن (Motrin, Advil) بهره مند شوند که می تواند به کاهش التهاب در محل آسیب و در عین حال تسکین درد کمک کند. استامینوفن (تیلنول) نیز می تواند درد را تسکین دهد. [۱]  

ترکیبی از استراحت، فشرده سازی و تسکین درد می تواند به حمایت از روند بهبود طبیعی بدن کمک کند و از تشدید بیشتر آسیب مچ پا جلوگیری کند.

پیچ خوردگی و کشیدگی مچ پا درجه ۳