ورزش و سلامت روان

موسسه ملی سلامت روان ورزش را به عنوان یک درمان معتبر برای اضطراب و افسردگی می شناسد. سطوح انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین، دوپامین و نوراپی نفرین در افرادی که ورزش می کنند بالاتر است. اینها به نوبه خود ممکن است خلق و خوی را بالا ببرند، افسردگی را کاهش دهند و تمرکز ذهنی را بهبود بخشند. ورزش یا فعالیت بدنی به سازگاری روانی-فیزیولوژیکی استرس عاطفی کمک می کند. به ویژه تمرینات با وزنه نشان داده است که تصویر بدن و عزت نفس جهانی را افزایش می دهد. نشان داده شده است که ورزش عملکرد ذهنی را بهبود می بخشد و تصور می شود که خلاقیت و توانایی حل مسئله را افزایش می دهد. ورزش را می توان یکی از مولفه های ضروری برای سلامت جسم و روان در جامعه امروزی دانست.

فشار مثبت همتایان

همه فشارهای همسالان چیز بدی نیست. تسلیم شدن در برابر فشار گروه می تواند مفید باشد، به ویژه زمانی که عمداً به یک گروه ملحق می شوید یا با یک شریک تمرینی با اهداف مشابه شما تمرین می کنید. از فشار مثبت همسالان می توان برای معرفی و تقویت رفتارهای مثبت استفاده کرد تا زمانی که به بخشی عادی از زندگی شما تبدیل شوند.

سالوی اس جی و همکاران (۲۰۰۷) از ۱۰ پسر و ۱۰ دختر بین ۱۲ تا ۱۴ سال به مدت یک هفته در مورد فعالیت هایشان و اینکه آیا آنها تنها بودند یا با دیگران سؤال کردند. حضور همسالان تنها عامل پیش‌بینی‌کننده شدت فعالیت کودکان بود. کودکان دارای اضافه وزن در مقایسه با کودکان لاغر فعالیت بدنی بیشتری را در حضور همسالان خود گزارش کردند. متأسفانه، کودکان دارای اضافه وزن نیز زمان بیشتری را به تنهایی گزارش کردند.

التزام به آیات انطباق

انطباق (مدل پزشکی قدیمی) نشان دهنده اطاعت مشتری از نسخه ای است که توسط متخصص به عنوان یک مرجع ارائه شده است.

پایبندی (مدل جدیدتر) نشان دهنده برنامه پیروی مشتری است که هم توسط متخصص و هم مشتری به عنوان یک تیم به آن رسیده است.

باید بین آنچه ممکن است به یک مشتری توصیه شود و آنچه که آنها مایل به انجام آن هستند سازش وجود داشته باشد. انتظار اینکه مشتری دقیقاً همان کاری را که شما تجویز می کنید انجام دهد، باعث بیگانگی آنها می شود تا جایی که تأثیر مثبت کمتری بر رفتارهای آینده آنها داشته باشد.

موانع تغییر

بهبود پایبندی به برنامه

انصراف از برنامه تناسب اندام در صورتی که ۳ عامل مشخصه آن برنامه رعایت نشود، احتمال بیشتری دارد:

• سرگرم کننده
  • ورزش شدید با نرخ ترک تحصیل بیشتر مرتبط است
• بی خطر
  • مدت مرخصی پس از آسیب ممکن است نامحدود باشد
• راحت
  • زمان روز
    • سایر تعهدات و اهداف خارج از تمرین باید در نظر گرفته شود
  • مدت زمان
    • تمرینات طولانی مدت پایبندی کمتری خواهند داشت
  • فرکانس
    • برخی ممکن است با ۲ یا ۳ روز در هفته بهتر عمل کنند
    • برخی دیگر ممکن است ورزش روتین هر روز را ترجیح دهند
  • سازگاری در مقابل انعطاف پذیری
    • با برنامه‌ریزی یک تمرین زمان پشتیبان جایگزین به دلیل شرایط پیش‌بینی نشده، کمی انعطاف‌پذیری را در نظر بگیرید
    • تکیه بیش از حد به زمان‌های تمرین پشتیبان یا اجرای روزهای تقلب یا اخراج‌های طولانی‌مدت، چه برنامه‌ریزی‌شده یا برنامه‌ریزی نشده، می‌تواند برای بسیاری از مبتدیانی که هنوز یک روال منظم را ایجاد نکرده‌اند، مشکل‌ساز باشد.
      • با این حال، آنها می توانند برای کسانی مفید باشند که ممکن است احساس کنند اهداف رفتاری خاصی در غیر این صورت بسیار محدود کننده هستند.
  • تغییرات متوسط ​​یا پیشرونده تر در رژیم غذایی و ورزش ممکن است تغییرات رفتاری دائمی تری را تشویق کند.

همچنین به نکات و طرح کلی پایبندی مراجعه کنید .

مدل تغییر رفتار ساده

الف) مقدمات: چه نشانه هایی مقدم بر رفتار است

ب) رفتار

ج) پیامدها: چه عواقبی دارد

نبوت خودشکوفایی

AKA: اثر تایید رفتار

• انتظارات افراد بر رفتار آنها تأثیر می گذارد
• رفتار بر پیامدی که فرد انتظار دارد تأثیر می گذارد

اختلال بدشکلی بدن

اختلال بدشکلی بدن (BDD) یک بیماری وسواسی اجباری است که با مشغولیت با یک نقص فیزیکی تصور شده در ظاهر یا نگرانی بسیار اغراق آمیز در مورد یک نقص حداقل مشخص می شود. این مشغله باعث آسیب جدی در زندگی فرد می شود. اختلال بدشکلی بدن از هر ۵۰ نفر ۱ نفر را تحت تاثیر قرار می دهد.

رشد مغز

زمانی تصور می‌شد که شما با تعداد مشخصی از سلول‌های مغزی متولد شده‌اید و با افزایش سن، تعداد آنها کاهش می‌یابد. محققان موسسه مطالعات بیولوژیکی سالک دریافتند که سه ساعت پیاده روی در هفته به مدت سه ماه باعث رشد بسیاری از نورون های جدید می شود که باعث افزایش قابل اندازه گیری در اندازه مغز شرکت کنندگان می شود. نورون‌های جدید تمایل داشتند در اطراف نواحی با اتصالات موجود به خوبی رشد کنند و جایگزین مواردی شدند که کار نمی‌کردند. ساختار مغزی که بیشترین رشد را داشت، هیپوکامپ بود، ناحیه‌ای که بیشتر با حافظه و شناخت درگیر بود.

ورزش و زوال عقل

Vergese (2003) هیچ ارتباطی بین فعالیت بدنی و خطر زوال عقل پیدا نکرد. ورزش داوطلبانه می تواند سطح فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) و سایر عوامل رشد را افزایش دهد، نوروژنز را تحریک کند، مقاومت در برابر توهین مغزی را افزایش دهد و یادگیری و عملکرد ذهنی را بهبود بخشد (کاتمن ۲۰۰۲). فعالیت های شناختی و بدنی با هم همپوشانی دارند، بنابراین جای تعجب نیست که مطالعات قبلی در مورد نقش فعالیت های بدنی اختلاف نظر داشته باشند. اگرچه فعالیت های بدنی در ارتقای سلامت کلی مهم هستند، اما اثر محافظتی آن در برابر زوال عقل نامشخص است.

1. Kahneman D, Diener E, & Schwarz N. (1999). Well-being: The foundations of hedonic psychology. New York: Russell Sage Foundation., p. ix
2. alvy SJ, Bowker JW, Roemmich JN, Romero N, Kieffer E, Paluch R, Epsein LH (2008). Peer Influence on Children’s Physical Activity: An Experience Sampling Study. J Pediatr Psychol 33 (1): 39-49.
3.  Pereira, D Huddleston, Brickman A, et al. (2007). An in vivo correlated of exercise-induced neurogenesis in the adult dentate gyrus. PNAS 104(13): 5638-43.
4. S Colcombe, K Erickson, P Scalf, et al. (2006). Aerobic exercise training increases brain volume in aging humans. J Geron: Med Sci 61A(11) 1166-70.
5. Cotman CW, Berchtold NC (2002). Exercise: a behavioral intervention to enhance brain health and plasticity. Trends Neurosci; 25(6):295-301.
6. Verghese J, Lipton RB, Katz MJ, et al. (2003). Leisure Activities and the Risk of Dementia in the Elderly. N Engl J Med;348(25):2508-16.