آسیب شناسی ورزشی
بخش آسیبهای ورزشی به عنوان آسیب شناسی ورزشی فارسی زبان به شما کمک خواهد کرد تا هر آسیب را درست و علمی بشناسید، روش درمان و تمرین درمانی آسیب ورزشی را فرا بگیرید و بتوانید از خود و شاگردان در برابر هر گونه آسیب احتمالی در تمرین و ورزش بهتر مراقبت کنید.
آشنایی با آسیبهای ورزشی ضروری است زیرا:
۱. پیشگیری: آگاهی از آسیبهای ورزشی به افراد کمک میکند تا اقدامات پیشگیرانهای را برای جلوگیری از این آسیبها اتخاذ کنند، مانند استفاده از تجهیزات محافظتی و انجام تمرینهای استرچینگ و تقویتی.
۲. تشخیص: آشنایی با آسیبهای ورزشی به افراد کمک میکند تا به زودی تشخیص دهند که آیا آسیبی دریافت کردهاند یا خیر و در صورت لزوم به مراجعه به پزشک بپردازند.
۳. درمان: آگاهی از آسیبهای ورزشی به افراد کمک میکند تا در صورت بروز آسیب، به درستی اقدامات درمانی را انجام دهند و از تشدید آسیب جلوگیری کنند.
۴. اطلاعات تخصصی: آشنایی با آسیبهای ورزشی به افراد کمک میکند تا اطلاعات تخصصی در مورد نحوهی برخورد با آسیبهای ورزشی و روشهای درمانی را به دست آورند.
۵. بهبود عملکرد: آگاهی از آسیبهای ورزشی به افراد کمک میکند تا روشهایی را برای بهبود عملکرد و جلوگیری از آسیبهای مرتبط با ورزش یاد بگیرند.
علتهای اصلی ایجاد آسیبهای ورزشی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
۱. نداشتن آمادگی فیزیکی: شروع یک فعالیت ورزشی بدون آمادگی فیزیکی مناسب میتواند منجر به آسیبهای ورزشی شود.
۲. نادرستی تکنیک ورزشی: استفاده از تکنیکهای نادرست در هنگام انجام ورزش میتواند باعث آسیب شدن عضلات، استخوانها و مفاصل شود.
۳. افزایش فشار ورزشی: انجام ورزشهای سنگین بدون استراحت کافی و بدون توجه به حداقل فشار ممکن است منجر به آسیبهای ورزشی شود.
۴. عدم استفاده از تجهیزات محافظتی: عدم استفاده از تجهیزات محافظتی مناسب مانند کفش و تجهیزات محافظتی برای ورزشهای خاص میتواند آسیبهای ورزشی را افزایش دهد.
۵. عوامل محیطی: شرایط محیطی نیز میتوانند عواملی برای ایجاد آسیبهای ورزشی باشند، مانند سطح زمین، هوا و دمای محیط.
۶. نداشتن استراحت کافی: عدم استراحت کافی و عدم اعطای زمان کافی به بدن برای بازیابی و استراحت میتواند منجر به آسیبهای ورزشی شود.
با این حال، باید توجه داشت که هر ورزشی ممکن است خطرات و آسیبهای خاص خود را داشته باشد و برای پیشگیری از آنها نیاز به آموزش و آگاهی کافی داریم.
رایجترین آسیبهای ورزشی شامل موارد زیر میشود:
۱. کشیدگی عضلات: این آسیب اغلب به دلیل انجام ورزشهای سنگین بدون آمادگی کافی و یا با استفاده از تکنیک نادرست رخ میدهد.
۲. آسیبهای مفصلی: آسیبهایی مانند آرتروز، آرتریت و آسیبهای مفصلی مختلف به دلیل فشار ورزشی بر روی مفاصل و حرکات نادرست و یا زیاد ممکن است اتفاق بیفتند.
۳. آسیبهای بافت نرم: این نوع آسیبها شامل زخم، بریدگی، خراش و آسیب به بافتهای نرم مانند پوست، عضلات و بافتهای زیرین است و ممکن است به دلیل برخورد، سقوط یا فشار ورزشی رخ دهد.
۴. شکستگی استخوان: این نوع آسیب معمولاً به دلیل ضربههای قوی، سقوطهای شدید یا فشار زیاد بر روی استخوانها اتفاق میافتد.
۵. آسیبهای کمر: ورزشهایی که نیاز به خم شدن و تحمل وزن بالا دارند میتوانند باعث آسیبهای کمری مانند کمر درد، فشار بر روی دیسکها و فشار بر روی اعصاب شوند.
۶. آسیبهای ساق پا نیز معمولاً در ورزشهایی مانند دو و مبارزهای رخ میدهد و ممکن است به دلیل ضربات و یا حرکات نادرست اتفاق بیفتد.
همچنین میتواند به دلیل عوامل محیطی مانند سطح زمین، شرایط هوا و نور، تجهیزات و تکنیکهای استفاده شده در ورزشها نیز این آسیبها رخ دهد.
در مربیگری آشنایی با آسیب ورزشی ضروری است
با کلیک روی عنوان هر قسمت یا تصویر آن به مقالات مرتبط با همان موضوع دسترسی خواهید داشت
در بخش مقالات جامع آسیبهای ورزشی به تمام مقالههای که در موضوع آسیب شناسی ورزشی توسط سجاد عارفی نیا نگارش شده است دسترسی خواهید داشت.
بیش از نیمی از آسیب های ناشی از دویدن، آسیب های ناشی از استفاده بیش از حد است. شایع ترین آسیب های دویدن در زانوها، پاها و مچ پا، ساق پا و ساق پا رخ می دهد.
همه انواع ورزشکاران در خطر آسیب دیدگی پا یا مچ پا یا ابتلا به یک بیماری مداوم هستند.
برخی از آسیبهای ساق پا ممکن است تنها بخشی از ساق پا را تحت تأثیر قرار دهند، در حالی که برخی دیگر ممکن است مشکلات گستردهتری ایجاد کنند و به پا کشیده شوند یا زانو را نیز در بر گیرند.
بزرگترین مفصل بدن، زانو، میتواند دچار شکستگی، رگ به رگ شدن، پارگی، دررفتگی و آسیبهای دیگر شود، اگر ورزشکاران از فرم و تکنیک مناسب استفاده نکنند یا از تجهیزات مناسب برای ورزش خود استفاده نکنند.
دوندگان مسافت های طولانی، بازیکنان فوتبال، بازیکنان فوتبال، بازیکنان چوگان، کشتی گیران و سایر ورزشکاران مستعد آسیب های ورزشی کشاله ران مانند فتق ورزشی هستند.
آسیب های مفصل ران می تواند در استخوان های مفصل ران یا هر یک از بافت های نرم (تاندون ها، ماهیچه ها و رباط ها) در نزدیکی ران رخ دهد.
ورزشکاران و غیرورزشکاران به طور یکسان در معرض آسیب مچ دست و دست هستند، به ویژه کسانی که فعالیت های تکراری یا تحمل وزن را انجام می دهند
مفصل آرنج محل اتصال چندین استخوان، ماهیچه، رباط و تاندون است. همه اینها به دلیل خم شدن، امتداد و زور مکرر، مانند بازی تنیس، مستعد آسیب هستند.
آسیب به استخوانها، رباطها و ماهیچههای شانه اغلب در حین ورزش با حرکات تکراری بالای سر مانند توپ زدن در بیسبال یا بسیاری از سکتههای شنا ادامه مییابد.
در حالی که سن، موقعیت و سبک بازی همگی می توانند بر خطر آسیب سر فرد تأثیر بگذارند، هر ورزشکاری می تواند در طول بازی دچار آسیب سر (مانند ضربه مغزی) شود.
صدمات عمومی، مانند شکستگی استرس، می تواند تقریباً هر قسمت از بدن ورزشکار را تحت تأثیر قرار دهد. اینکه کدام مناطق بیشتر در معرض خطر هستند به ورزش انجام شده و همچنین سبک و شدت بازی بستگی دارد.
دانش نامه تمرین و حرکات ورزشی با آنالیز و آموزش
تجویز و آموزش برنامه نویسی رشتههای ورزشی برای اهداف مختلف
انتخاب دوره برنامه | مرجع برنامه تمرین | نمونه برنامهها | الگوها و سیستمها
کاملترین مرجع مکمل و تغذیه به زبان فارسی با آموزش برنامههای غذایی
پیشرفته و کارامد با آنالیز آنی تستهای ورزشی سجاد عارفی نیا
ورود | عضویت