یک بار شخصی گفت که زندگی مجموعه ای از اتفاقات غیرمنتظره است که ما در آن آمادگی کامل نداریم. استرس ناشی از آن می تواند ناشی از برخورد(های) گذشته، حال یا آینده باشد که ما به عنوان تهدید یا چالش درک می کنیم. این عوامل استرس زا ممکن است یا درگیری های بیرونی درک شده یا کشمکش های داخلی باشند.

مدیریت استرس را می توان به عنوان یک سبک زندگی برای مدیریت موثر اضطراب در نظر گرفت. همه ما استراتژی های خاصی را برای مقابله با برخوردها، نگرانی ها و چالش های روزمره در نظر می گیریم. ما یاد می گیریم که در طول زندگی به روش های مختلف با استرس مقابله کنیم. بسیاری از ما تمایل داریم با استرس به همان روشی برخورد کنیم که در جوانی انجام می دادیم. 

آنچه ممکن است بهترین راه برای مقابله با چنین رویدادهایی در مراحل اولیه بوده باشد، اکنون ممکن است نامناسب، ناکارآمد یا ناکارآمد باشد. ما به عنوان موجودات عادت، باید رفتارهای خود را دوباره ارزیابی کنیم و تلاش کنیم تا در مقابله با استرس خود مؤثرتر شویم. برای برخی، این پیشنهاد ممکن است به خودی خود بسیار استرس زا باشد. ما تمایل داریم چیزهایی را بپذیریم که بیشتر برایمان آشنا هستند. آن عادات قدیمی از بسیاری جهات آرامش بخش است. 

ممکن است مدتی طول بکشد تا محصول روش های قدیمی ما اضطراب بیشتری را نسبت به ایده تغییر در خود ایجاد کند. ممکن است در این مرحله باشد که رفتارهای جدید در نظر گرفته شده و به طور ایده آل سازگار شوند. برای برخی، این تغییر سبک زندگی ممکن است سال ها طول بکشد تا در نهایت در روال روزانه فرد پیاده شود. متأسفانه، برای بسیاری دیگر، این تغییرات به ندرت رخ می دهد. اغلب، ما فاقد خودکارآمدی کافی هستیم و برای مدیریت چنین تغییراتی در شیوه زندگی، اعتماد به نفس کافی نداریم. اغلب ما حتی نمی‌توانیم تشخیص دهیم که یک تغییر سبک زندگی خاص در مدیریت استرس‌های خاص مؤثرتر است. 

این امر به ویژه در صورتی صادق است که سود(های) به دست آمده بلندمدت یا نامشخص باشد. مانند بسیاری از شیوه های سلامتی. این تغییر سبک زندگی ممکن است سالها طول بکشد تا در نهایت در برنامه روزانه فرد پیاده شود. متأسفانه، برای بسیاری دیگر، این تغییرات به ندرت رخ می دهد. اغلب، ما فاقد خودکارآمدی کافی هستیم و برای مدیریت چنین تغییراتی در شیوه زندگی، اعتماد به نفس کافی نداریم. اغلب ما حتی نمی‌توانیم تشخیص دهیم که یک تغییر سبک زندگی خاص در مدیریت استرس‌های خاص مؤثرتر است. 

این امر به ویژه در صورتی صادق است که سود(های) به دست آمده بلندمدت یا نامشخص باشد. مانند بسیاری از شیوه های سلامتی. این تغییر سبک زندگی ممکن است سالها طول بکشد تا در نهایت در برنامه روزانه فرد پیاده شود. متأسفانه، برای بسیاری دیگر، این تغییرات به ندرت رخ می دهد. اغلب، ما فاقد خودکارآمدی کافی هستیم و برای مدیریت چنین تغییراتی در شیوه زندگی، اعتماد به نفس کافی نداریم. اغلب ما حتی نمی‌توانیم تشخیص دهیم که یک تغییر سبک زندگی خاص در مدیریت استرس‌های خاص مؤثرتر است. این امر به ویژه در صورتی صادق است که سود(های) به دست آمده بلندمدت یا نامشخص باشد. مانند بسیاری از شیوه های سلامتی. این امر به ویژه در صورتی صادق است که سود(های) به دست آمده بلندمدت یا نامشخص باشد. مانند بسیاری از شیوه های سلامتی. این امر به ویژه در صورتی صادق است که سود(های) به دست آمده بلندمدت یا نامشخص باشد. مانند بسیاری از شیوه های سلامتی.

افکار، عواطف، رفتارها (وجدان و خرده وجدان) و محیط ما بر تصمیم ما برای ایجاد تغییرات مثبت در سبک زندگی تأثیر می گذارند. برای مدیریت احساساتمان، مانند مدیریت استرس، سعی می کنیم محیط و محتوای افکارمان را مدیریت کنیم. تکنیک های مدیریت استرس ممکن است شامل مدیریت زمان، قاطعیت، حل منطقی مسئله و همچنین شیوه های مختلف خود تنظیمی باشد. 

مدیریت استرس تنها یکی از اجزای سبک زندگی سلامتی فرد است. سایر مؤلفه‌های سبک زندگی سلامتی ممکن است شامل روابط اجتماعی سالم، شیوه‌های غذایی صحیح، ورزش، اقدامات احتیاطی ایمنی، تعطیلات، اوقات فراغت، مسائل معنوی، تعامل اجتماعی و حمایت و همچنین سایر عناصری باشد که به کل خود کمک می‌کنند.

ما محیط خود را با درگیر شدن در فعالیت ها، تعامل با مردم و تغییر دنیایی که در آن زندگی می کنیم، مدیریت می کنیم. ما افکار و نگرش خود را با معنا بخشیدن به خود، دنیای خود و تعامل بین خود و دنیایمان مدیریت می کنیم. جدای از تمایلات بیولوژیکی ما، پاسخ استرس ما تا حد زیادی آموخته شده است. با این حال، می‌توانیم خود را برای مدیریت واکنش خود به رویدادهای استرس‌زا آماده و دوباره آموزش دهیم.

تکنیک های خودتنظیمی را می توان با استفاده از اشکال مختلف آموزش بیوفیدبک معرفی کرد. واکنش‌های فیزیولوژیکی به استرس ممکن است شامل موارد زیر باشد: انقباض عروق محیطی، تاکی کاردی، فشار خون بالا، و غیره. آموزش بیوفیدبک ممکن است شامل نظارت بر این واکنش‌ها و خودتنظیمی از طریق دمای دیجیتال، ضربان قلب، فشار خون، فعالیت EEG، پاسخ پوست گالوانیکی، تعداد دفعات تنفس و سهمیه، زمانی باشد. و سایر فعالیت های EMG. برخی از روش‌های خودتنظیمی عبارتند از، آرامش پیشرونده، عبارات خودزا، و تصویرسازی هدایت‌شده. جلسات طولانی‌تر ممکن است برای آموزش دادن به فرد برای استراحت مؤثرتر و مؤثرتر مورد استفاده قرار گیرد. Quicki-minis برای استفاده در طول روز مناسب هستند، زمانی که استرس بیشتر واقعیت دارد. برخی از Quicki-minis عبارتند از: رها کردن تنش، تکنیک‌های تنفس، نقش‌های شانه و کشش‌های مختلف.

ورزش منظم نیز در مدیریت استرس و اضطراب روزانه بسیار موثر است. وقفه های کاری دوره ای همراه با فعالیت بدنی می تواند به مدیریت استرس مربوط به کار کمک کند، به ویژه در مشاغلی که از نوع کم تحرک بیشتر هستند. یک رژیم غذایی سالم که مواد مغذی کافی را تامین می کند و در عین حال سطح قند خون را در طول روز حفظ می کند، ممکن است پاسخ سالم تری به استرس را تسهیل کند.

برای کمک به مدیریت استرس می توان از تکنیک های متعددی استفاده کرد. مانند هر تغییر سبک زندگی، گنجاندن موثرترین تکنیک های مدیریت استرس در برنامه روزانه شما ممکن است به زمان و پشتکار نیاز داشته باشد. پس از اجرا، این تکنیک ها می توانند به مقابله با هر چیزی که زندگی سر راه شما قرار می دهد کمک کند.